Οι εκδηλώσεις με τα χορευτικά γέμισαν την Πλατεία Δημοκρατίας. Ήταν μάλιστα τις ημέρες που υπήρχε το Lake Party, ο Στόκας και ο Μουζουράκης στην Λίμνη, τα οποία είχαν εξίσου κόσμο.
Γιατί όμως το Αγρίνιο από νεκρή πόλη κατάφεραν όλες οι γενιές του να....
υποστηρίξουν τόσες πολλές εκδηλώσεις ταυτόχρονα;
Με μαθηματική ακρίβεια λοιπόν τα χορευτικά γεμίζουν τις πλατείες. Η απάντηση δεν είναι στο τώρα. Είναι πέντε δεκαετίες πίσω. Ήταν τότε που τα Παπαστράτεια συμπύκνωναν τα καλλιτεχνικά ονόματα της εποχής και την φολκ παράδοση. Τότε ξεκίνησε η ιστορία με τα φιλοξενούμενα χορευτικά στην πόλη μας. Και από τότε όταν υπήρχε φουστανέλα ή ethnic φορεσιά από την Γκουανταλαχάρα γέμιζε η Πλατεία Μπέλου ( Δημοκρατίας αργότερα).
Όταν τα Παπαστράτεια σταμάτησαν την δεκαετία του ’80, το έργο αυτό συνέχισαν οι εκάστοτε δημοτικές αρχές. Απομόνωσαν από τα Παπαστράτεια το ethnic κράχτη στοιχείο, δηλαδή την συγκέντρωση χορευτικών απόλυτη και το επανέλαβαν για πολλές χρονιές. Η επιτυχία ήταν απόλυτη και ο κόσμος γέμιζε την πλατεία.
Κάτι τέτοιο το συνέχισε η ΓΕΑ αξιοποιώντας τις δικές της δομές, εκείνη του λαογραφικού, με τα χορευτικά όμως να προέρχονται από περιοχή. Και την πετυχημένη αυτή συνταγή επανέλαβε και η τωρινή δημοτική αρχή προχθές.
Το συμπέρασμα ποιο είναι; Σίγουρα ότι δεν επαναλήφθηκαν τα Παπαστράτεια. ¨Ήταν γιορτές με τελείως δικά τους χαρακτηριστικά, άλλης εποχής, που δεν ξανάρχονται πια. Ο κοινός τους παρονομαστής είναι όμως ότι η Πλατεία Δημοκρατίας άμα δει φουστανέλα θα γεμίσει.
Ίσως η Αγρινιώτικη κοινωνία παραμένει 5 δεκαετίες τώρα σε κάποια σημεία αναλλοίωτη, όσες οι δίπλες της φουστανέλας…
Λ.Υ.
Γιατί όμως το Αγρίνιο από νεκρή πόλη κατάφεραν όλες οι γενιές του να....
υποστηρίξουν τόσες πολλές εκδηλώσεις ταυτόχρονα;
Με μαθηματική ακρίβεια λοιπόν τα χορευτικά γεμίζουν τις πλατείες. Η απάντηση δεν είναι στο τώρα. Είναι πέντε δεκαετίες πίσω. Ήταν τότε που τα Παπαστράτεια συμπύκνωναν τα καλλιτεχνικά ονόματα της εποχής και την φολκ παράδοση. Τότε ξεκίνησε η ιστορία με τα φιλοξενούμενα χορευτικά στην πόλη μας. Και από τότε όταν υπήρχε φουστανέλα ή ethnic φορεσιά από την Γκουανταλαχάρα γέμιζε η Πλατεία Μπέλου ( Δημοκρατίας αργότερα).
Όταν τα Παπαστράτεια σταμάτησαν την δεκαετία του ’80, το έργο αυτό συνέχισαν οι εκάστοτε δημοτικές αρχές. Απομόνωσαν από τα Παπαστράτεια το ethnic κράχτη στοιχείο, δηλαδή την συγκέντρωση χορευτικών απόλυτη και το επανέλαβαν για πολλές χρονιές. Η επιτυχία ήταν απόλυτη και ο κόσμος γέμιζε την πλατεία.
Κάτι τέτοιο το συνέχισε η ΓΕΑ αξιοποιώντας τις δικές της δομές, εκείνη του λαογραφικού, με τα χορευτικά όμως να προέρχονται από περιοχή. Και την πετυχημένη αυτή συνταγή επανέλαβε και η τωρινή δημοτική αρχή προχθές.
Το συμπέρασμα ποιο είναι; Σίγουρα ότι δεν επαναλήφθηκαν τα Παπαστράτεια. ¨Ήταν γιορτές με τελείως δικά τους χαρακτηριστικά, άλλης εποχής, που δεν ξανάρχονται πια. Ο κοινός τους παρονομαστής είναι όμως ότι η Πλατεία Δημοκρατίας άμα δει φουστανέλα θα γεμίσει.
Ίσως η Αγρινιώτικη κοινωνία παραμένει 5 δεκαετίες τώρα σε κάποια σημεία αναλλοίωτη, όσες οι δίπλες της φουστανέλας…
Λ.Υ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς δε θα δημοσιεύονται.