«Πλαστική σακούλα και νάιλον ευαισθησία» - Γράφει ο Γιώργος Τζωρτζόπουλος*

Είμαι ένας από αυτούς που κρατούσα στα χέρια μου πλαστικές σακούλες και δεχόμουνα να μου βάζουν τα προϊόντα που αγόραζα σε πλαστικές σακούλες. 

Είμαι ένας από αυτούς που διακινούσα το θανάσιμο υλικό για τον πλανήτη μας.

Είμαι ένας από αυτούς τους αδαείς  φαφλατάδες που πιστεύανε ότι:

-   οι βομβαρδισμοί ανά τη Γη είναι πιο επιβλαβείς.

-   οι τόνοι με τα χημικά, τα αέρια κλπ. είναι πιο επιβλαβείς.

-   τα πυρηνικά και οι στρακαστρούκες τους είναι πιο επιβλαβή.

-   οι τσιμινιέρες και αυτό που ξερνάν ανεξέλεγκτα είναι πιο επιβλαβείς.

-   τα μεταλλαγμένα τρόφιμα και οι σπόροι του θανάτου είναι πιο επιβλαβή.

-   τα πειραγμένα λογισμικά των βιομηχανιών είναι πιο επιβλαβή.

-   τα απόβλητα στους ποταμούς, λίμνες, θάλασσα, κλπ. είναι πιο επιβλαβή.

-   η σαχαροποίηση  των δασών είναι πιο επιβλαβής.

-   το απομύζωμα του από κάτω από τον φλοιό της Γης είναι πιο επιβλαβές.

-   το να ταΐζεις ψάρια με αλεσμένα γουρουνοκέφαλα είναι πιο επιβλαβές.

-   τα συνάχια, και οι γρίπες των πτηνών, πουλερικών, θηλαστικών, είναι πιο επιβλαβή.

-   τα κερδοσκοπικά ναυάγια των εφοπλιστών είναι πιο επιβλαβή.

-   η Χιροσίμα, το Ναγκασάκι, οι τερατογενέσεις, προήλθαν από κάτι άλλο.  

Στο φεύγα του 2017, στο έμπα του 2018, από τους εθνικούς ενημερωτές μου ηχητικά, τηλεοπτικά, ηλεκτρονικά, έντυπα, κλπ. με ένταση και έμφαση, μου πετάχτηκε κατάμουτρα το κατηγορητήριο για την καταστροφική μου μέχρι τα σήμερα συμπεριφορά.  

Ομολογώ ότι συγκλονίστηκα, εφιαλτικός ο ύπνος, ποιος ύπνος, τέλος πάντων ας τον πούμε κι έτσι – δεν είναι δα και λίγο να είσαι το καθημερινό βαποράκι της καταστροφής της Γης.  

Κρύος ιδρώτας με είχε λούσει στη σκέψη πως θα περπατήσω στις 1-1-2018 στο δρόμο με πλαστικό παπούτσι, ρούχο και αδιάβροχο, πως θα πετάξω σε πλαστική σακούλα τα σκουπίδια, πως θα πιώ νερό από πλαστικό μπουκάλι, πως θα πάρω καφέ σε πλαστικό ποτήρι, πως θα αντικρύσω το πλαστικό τελάρο του μανάβη, πως θα σταθώ στο πλαστικό στέγαστρο της καφετέριας, πως θα προσεγγίσω το δημοτικό καλαθάκι του δρόμου με την κατάμαυρη χοντρή πλαστική σακούλα.

Με αυτές τις σκέψεις, ενοχές, σκυφτό κεφάλι και ασταθές βήμα, ξεπόρτισα την 1^η /1^ου / 2018.

Όποιος δεν πιστεύει στη θεία πρόνοια κάνει λάθος γιατί εγώ βγαίνοντας από την πόρτα βρήκα τον Μήτσο, με είδε σε τέτοιο χάλι, με ρώτησε τι συμβαίνει και του ξομολογήθηκα.

Γέλασε και μου είπε:

Μωρέ τι χολοσκάς;

1)    το έγκλημά σου μέχρι τα σήμερα έχει παραγραφεί.

2)    το έγκλημά σου μπορείς να το συνεχίσεις νόμιμα, δίνοντας κανα πεντάλεπτο για την κάθε σακούλα.

3)    υπάρχουν και εξαιρέσεις που την παίρνεις τσάμπα.

4)    κόψε το τσιγάρο, απ’  αυτό θα πας και όχι από την σακούλα.

Αγρίνιο 2-1-2018 

 *Ο Γιώργος Τζωρτζόπουλος πρώην Πρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου Αγρινίου και μέλος της Συμβουλευτικής του Επιτροπής