ΜΟΥΝΤΙΑΛ 2018 - Η μπάλα στην σέντρα!

Η «μαγεία» χάνεται, μαζί με το παιχνίδι…

Το ποδόσφαιρο δεν είναι πλέον στην εποχή της αθωότητας. Ίσως και να μην υπήρξε ποτέ τέτοια. Ωστόσο και παρά τα σκάνδαλα, το παρασκήνιο, τα πρώιμα σημάδια εμπορευματοποίησης ή τη διαπλοκή με το πολιτικό γίγνεσθαι, η «στρογγυλή θεά» και συνολικά το ποδόσφαιρο διατηρούσε στα μάτια του φίλαθλου κοινού την πεμπτουσία του, καθώς ήταν ένα παιχνίδι. Όλα αυτά στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, μερικές δεκαετίες πίσω. Στο μυαλό όσων έζησαν αυτές τις εποχές φαντάζει δύσκολο να αποδεχτούν πλήρως τη νέα...

πραγματικότητα, η οποία έχει μετατρέψει τη διασκέδαση εκατομμυρίων ανθρώπων ανά τον κόσμο σε ένα ακόμη εμπορικό προϊόν της βιομηχανίας του θεάματος και της κατανάλωσης.  

Το ποδόσφαιρο έχει εδώ και καιρό απολέσει τη βασική του ιδιότητα. Δεν είναι πια παιχνίδι. Τουλάχιστον εκείνο που παίζεται υπό το φώς των προβολέων σε μεγάλα, σύγχρονα και πολυτελή γήπεδα. Σε αντίθεση με αυτό που ακόμα παίζεται στις αλάνες όλου του πλανήτη. Οι αναδυόμενες οικονομίες είναι το «θέατρο των μαχών» των τριών τελευταίων Παγκοσμίων Κυπέλλων. 

Η Νότιος Αφρική το 2010, η Βραζιλία το 2014, και τώρα η Ρωσία με το 21^ο  Μουντιάλ, το οποίο ξεκίνησε την Πέμπτη. Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, τα έσοδα του Μουντιάλ της Βραζιλίας έφτασαν τα 5 δισ. δολάρια, ξεπερνώντας κατά πολύ εκείνα του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ν. Αφρικής, ενώ η Ρωσία αναμένεται  να ξεπεράσει τη Βραζιλία. Ο δε κύκλος εργασιών και οι τοποθετήσεις των χορη- γών στο τελευταίο Μουντιάλ της Βραζιλίας, ξεπέρασαν τα 15 δισ. δολάρια. Το μόνο που ενδιαφέρει τους μανδαρίνους της FIFA είναι οι νέες αγορές και τα νέα πεδία κερδοφορίας. Κάπως έτσι δόθηκε η διοργάνωση του Μουντιάλ του 2026 σε ΗΠΑ, Καναδά και Μεξικό από κοινού, ενώ είναι γνωστά τα σκάνδαλα για το πώς ανατέθηκε στο Κατάρ η διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022. 

 Οι παράλληλες και διαπλεκόμενες βιομηχανίες όπως η τηλεοπτική, του στοιχηματισμού, των κατασκευών, του φαρμάκου κλπ βρίσκονται επί ποδός και στη Ρωσία. Νέα προϊόντα, νέα πακέτα και νέες ανακαλύψεις επιστημονικής υποβοήθησης των μοντέρνων υπεραθλητών λανσάρονται στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο. Το Μουντιάλ έχει μετατραπεί στη μεγαλύτερη βιτρίνα αγοράς εμπορευμάτων. Δηλαδή παικτών οι οποίοι θα στελεχώσουν τα μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ. Κάπως έτσι, οι μάνατζερ, οι τεχνοκράτες και μια δράκα τεχνοκρατών νέμο- νται ένα άθλημα που κάποτε ήταν απλώς ένα παιχνίδι, αποκομίζοντας υπερκέρδη και καθιστώντας πλέον το ποδόσφαιρο τη δεύτερη πιο προσοδοφόρα βιομηχανία παγκοσμίως μετά την πετρελαϊκή.  Όσοι, λοιπόν, λαχταρούν λίγη μπάλα που  να τους θυμίσει κάτι, να τους ξυπνήσει συγκινήσεις στα γήπεδα της Ρωσίας, ας κρατούν μικρό καλάθι.  

Ίσως και ο ίδιος ο Ζοάο Χαβελάνζε, ο Βραζιλιάνος πρόεδρος της FIFA, ο οποίος ανέλαβε τα ηνία το 1974 και ήταν ο πρωτο-μάστορας της πλήρους εμπορευματοποίησης του ποδοσφαίρου, να μην πίστευε στα μάτια του με τα κατορθώματα των επιγόνων του. Ο ίδιος είχε παραφράσει τη ρήση του Κλεμανσό για τους στρατιωτικούς και τον πόλεμο και είχε πει κάποτε πως «το ποδόσφαιρο είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσουμε στους ποδοσφαιριστές και στους προπονητές». Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και το ποδόσφαιρο πράγματι έγινε το αγαπημένο πεδίο άσκησης εμπορευματικής και κάθε είδους πολιτικής πολυεθνικών και κυβερνήσεων. Στη Ρωσία των εκατομμυρίων νεόπτωχων, η πραγματική εικόνα σίγουρα δεν είναι αυτή που θα δείχνει η τηλεόραση. Όπως και η πραγματική εικόνα και η ουσία του ποδοσφαίρου δεν θα είναι αυτή που θα εμφανιστεί μέσα στα μουντιαλικά γήπεδα. Ας τα αναζητήσουμε αλλού λοιπόν…

Από το ΠΡΙΝ